DE GROTE VERPESTER

Je denkt misschien dat ik een grapje maak maar hij bestaat echt!

DE GROTE VERPESTER

Het is niet moeilijk om De Grote Verpester te herkennen, want overal waar jij je slecht voelt door bepaalde gedachten die je hebt, weet je meteen dat je met De Grote Verpester te maken hebt. Overal waar mensen met zichzelf (en daardoor met elkaar) in conflict zijn, komt dat omdat ze naar De Grote Verpester geluisterd hebben.

Wanneer je lang naar hem blijft luisteren kun je er ziek van worden en je kunt er uiteindelijk zelfs dood aan gaan. Het aantal mensen dat dagelijks door toedoen van De Grote Verpester om het leven komt is werkelijk gigantisch.

Je kunt De Grote Verpester zien als een heel klein mannetje dat zich bedreigd voelt omdat hij is opgegroeid in een onveilige omgeving. Om zichzelf te redden is hij zich heel groot gaan opblazen, of zich heel klein en onzichtbaar gaan maken. Hoe onveiliger de omgeving vroeger was, hoe meer last je van hem kunt hebben.

De Grote Verpester wordt groot genoemd omdat hij de neiging heeft zichzelf groter te maken om zijn gevoel van minderwaardigheid te compenseren. De Grote Verpester wordt groot genoemd omdat hij de boel al eeuwenlang zo ontzettend loopt te verpesten.

De Grote Verpester zal jou er altijd van proberen te overtuigen dat iets niet goed gaat: dat er iets niet is wat je wel had moeten krijgen of dat er iets wel is wat je niet had moeten krijgen. En dat jij daar het slachtoffer van bent.

Als je naar De Grote Verpester luistert dan word je vanzelf ongelukkig. Vrijwel ieder mens op aarde heeft, in mindere of meerdere mate, last van De Grote Verpester.

Om het makkelijk te houden zal ik hem vanaf nu ook bij zijn officiële naam noemen:

E G O

WAT JE OPVOEDERS JE NIET LEREN

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: dit zijn de 3 belangrijkste dingen die opvoeders je niet leren:

1 – Dat je een ego hebt maar niet bent.

2 – Hoe je dat ego in jezelf kunt herkennen.

3 – Hoe je het beste met dat ego om kunt gaan.

Let op: wanneer je deze 3 zaken weet, snapt en kunt toepassen, dan ben je verlost van alle ellende die de meeste mensen (die dit niet weten) in hun leven moeten doormaken. 

ER ZIJN TWEE SOORTEN MENSEN:

1 – Mensen die het ego nog niet in zichzelf hebben ontdekt.

2 – Mensen die het ego wel in zichzelf hebben ontdekt.

Als zodanig kun je spreken van het ongeziene en het geziene ego.

Waar het ego betreft is het steeds zien of zijn;
JE KENT HEM OF JE BENT HEM

Wanneer je je ego nog niet in jezelf hebt gezien, dan denk je dat je hem bent en zal hij je je hele leven dwarszitten en ongelukkig maken, zonder dat je weet wat er aan de hand is.

Wanneer je je ego al wel in jezelf hebt gezien, dan ben je hem niet maar ken je hem. Je weet precies waar hij je probeert te manipuleren en je zult daarom niet meer naar zijn praatjes luisteren.

In het eerste geval ben je (hoe kan het ook anders?) de hele tijd de klos en gaan dingen voortdurend mis. In het tweede geval kun je grotendeels (of zelfs helemaal) van je ego verlost raken.

BRON VAN ELLENDE

Alle conflicten tussen mensen op aarde, al het geweld en alle oorlogen zijn direct te herleiden tot De Grote Verpester en toch komt hij er steeds mee weg. We verzekeren onszelf tegen onheil en ongeluk, we maken ons verkeer steeds veiliger, we gaan steeds gezonder eten, we proberen ziektes en aandoeningen te bestrijden maar waarom doen we niks aan dat ego?

In plaats daarvan wordt dat ego juist enorm geprezen en gestimuleerd. Hoe kan dat? De Grote Verpester heeft zoveel macht omdat de meeste mensen hem nog niet in zichzelf hebben gezien en als hij nog niet is gezien, heeft hij vrij spel. In dat geval spant hij je voortdurend voor zijn karretje. Zolang jij hem niet in de gaten hebt, zorgt hij ervoor dat hij zoveel mogelijk aan de macht blijft. Omdat hij nog zo vaak aan de macht is, zet De Grote Verpester de samenleving naar zijn hand. Mensen waarbij De Grote Verpester veel macht heeft, hebben daarom veel status en volgers.

WIE HEEFT HET GEDAAN?

Je ego wordt vooral zichtbaar bij problemen of stress. Overal waar hij zich bedreigd voelt, zal hij direct proberen om iets of iemand de schuld te geven. Je kon dit bijvoorbeeld goed zien tijdens de corona-jaren. Zodra de druk op de samenleving toenam, ontstond de behoefte om iets of iemand de schuld te geven.

Sommige mensen geloofden dat de Chinezen de schuldigen waren, anderen dachten dat het door de media kwam en weer anderen gaven de schuld aan de overheid of aan allerlei complotten. Zo gaat het al eeuwen: wanneer de stress toeneemt, komen de ongeziene ego’s in actie en beginnen iets of iemand de schuld te geven.

In de geschiedenis gaf men tijdens crisis, zoals oorlog of hongersnood, de schuld vaak aan Joden of Roma of heksen en als die op waren, aan iedereen die afweek. Wanneer mensen zich ergens het slachtoffer van voelen, wijzen ze een schuldige aan en vervolgens gaan de poppen aan het dansen. Dat werkt al eeuwen niet, maar zolang het ego niet wordt gezien, zal het niet stoppen.

Door van zichzelf een slachtoffer te maken en een dader aan te wijzen probeert je ego controle over de situatie te krijgen. Vervolgens moet de dader natuurlijk veranderen of zelfs verdwijnen om het ego weer tevreden te stellen. Je ego zal de aanleiding van onvrede altijd buiten zichzelf zoeken. We komen hier later nog op terug.

SPIEGELTJE AAN DE WAND

Ook als je ego zich minder bedreigd voelt laat hij zich graag zien. Dat kun je bijvoorbeeld goed merken aan het succes van sociale media waar miljoenen ego’s zich van hun beste kant laten zien. Sociale media zijn zo populair omdat ze het ideale uitzendkanaal voor je ego zijn. Het zijn de spiegels waarin hij zichzelf eindeloos kan bewonderen. Iedereen kan beroemd worden en als je dat nog niet bent dan klopt er iets niet, zo lijkt het.

Op sociale media kan het ego voortdurend laten zien dat hij bestaat. Hij wil laten zien wie hij is (waar hij zich mee identificeert) zodat andere ego’s zich daar weer in kunnen herkennen. Hij wil laten zien dat hij belangrijk is maar waarom eigenlijk? Als je belangrijk bent, hoef je dat toch niet meer te bewijzen? Dit komt omdat het ego altijd compenseert vanuit het idee dat hij niet goed genoeg is. Hij doet alsof hij belangrijk is, omdat hij er diep van binnen van overtuigd is dat hij niet belangrijk is.

Wanneer je je ego nog niet hebt gezien, dan denk je dat je je ego bent; je identificeert jezelf er nog mee. Je ego zien of je ego zijn dat zijn echter 2 totaal verschillende dingen die een wereld van verschil uitmaken.

Zien of zijn maakt het verschil tussen rust & onrust, gelukkig & ongelukkig en daardoor in veel gevallen: gezondheid & ziekte.

ONGEZIEN

Laten we het grote weer terugbrengen naar het kleine; naar daar waar het allemaal begint: in jou. Het begint zodra je ’s ochtends wakker wordt. Je opent je ogen en je ego probeert je allemaal vervelende praatjes te verkopen.

‘Je bent het niet waard!’ ‘Dat heb jij weer!’ ‘Ze moeten je niet!’ ‘Ze zijn allemaal dom!’ ‘Je bent veel beter dan zij!’ ‘Don’t give a fuck!’ ‘Laat ze maar kapot vallen!’ Het zijn zomaar een paar van die typische, fruitige praatjes die je ego je probeert te verkopen. Je snapt dat wanneer je hier naar luistert, je daar behoorlijk negatief van kunt worden. Je kunt je ego herkennen omdat het nooit opbeurend is waar hij mee komt. Er is altijd gedoe en gezeik en jij bent altijd het haasje. Eigenlijk is je ego een geraffineerde vorm van zelfsabotage want

Zolang je naar die nare praatjes van je ego blijft luisteren zal dit je resultaten in het leven negatief beïnvloeden. Je zult aan jezelf gaan twijfelen en dingen zullen daardoor mis gaan. Doordat dingen mis gaan, wordt het ego weer bevestigd in zijn paranoia en zo blijft het maar doorgaan.

Wanneer je ego heel groot en ongezien is, kan dat enorme problemen veroorzaken die je leven tot een hel maken. Van al die negatieve praatjes kun je depressief en zelfs agressief worden. Je gaat gekke dingen doen, komt op het slechte pad terecht en op den duur kun je zelfs een gevaar voor jezelf en je omgeving worden. De problemen blijven zich net zo lang opstapelen totdat je je ego eindelijk ziet. Zodra het ongeziene ego wordt gezien is de angel eruit.

GROTER OF KLEINER

Het is belangrijk om te weten dat wanneer een ego gekwetst wordt of zich bedreigd voelt, hij zich groter of kleiner zal maken. Wanneer het gevaar groter is zal het ego geneigd zijn zich kleiner te maken en wanneer het gevaar kleiner is zal het ego geneigd zijn zich groter te maken.

Wanneer iemand heel onaardig tegen je doet (en je ego zich dus bedreigd voelt) dan kun je ervoor kiezen om boos te worden. In dat geval blaast je ego zich op. Je lichaam maakt zich letterlijk groter en in de meeste gevallen ga je meer bewegen en meer geluid maken. Je kunt je ook klein maken en je aanpassen. In dat geval maakt je lichaam zich letterlijk kleiner en ga je minder bewegen en maak je minder geluid.

Overal waar het ego zich aangevallen voelt zal hij de keuze maken tussen opblazen of leeglopen, brutaliteit of verlegenheid, vechten of vluchten, beat them of join them.

EGO BESTAAT NIET

Psychologen, filosofen, wetenschappers en andere knappe koppen hebben verwoede pogingen gedaan om het ego te omschrijven. Het probleem is echter dat het onmogelijk is om iets te definiëren wat feitelijk niet bestaat.

Je leest het goed! De Grote Verpester bestaat niet! Hij bestaat niet omdat hij een denkbeeld is en denkbeelden zijn hersenspinsels en hersenspinsels bestaan uit lucht. Je ego bestaat alleen omdat je denkt dat hij bestaat. Je creëert hem zelf. Laten we proberen om het denkbeeld ego wat beter te leren kennen.

EGO BESTAAT WEL

Je ego bestaat uit een verzameling gedachten en ideeën waarmee jij je op dit moment identificeert. Overal wanneer je zegt ‘Ik ben … ‘ is er een ‘ik’ (een beeld dat je van jezelf hebt) dat zich ergens mee identificeert. ‘Ik ben boos’ of ‘Ik ben manager’ of ‘Ik ben een man’ of ‘Ik ben depressief’.

Dat ‘ik’ bestaat uit een verzameling gedachten en ideeën waarmee je je identificeert: je gelooft dat jij dat bent. Wanneer je zegt ‘Ik ben een kind’ dan identificeert je ego zich met een kind. Wanneer je zegt ‘Ik ben verlegen’ dan identificeert je ego zich met iemand die verlegen is.

Je kunt echter nooit lang iets zijn, want de verzameling gedachten en ideeën die jij ‘ik’ noemt verandert voortdurend. Als je een 9 haalt voor een test, dan denk je dat je heel goed bent en als je dan een dag later voor een andere test een 3 haalt, dan denk je weer dat je heel slecht bent.

Die veranderlijkheid is heel typerend voor je ego: het ene moment is het dit en het andere moment is het dat. Eerst dacht je dat je een tiener was en toen dacht je dat je een puber was. Eerst was je een student en toen was je een autoverkoper: eerst ben je dit, en dan ben je dat. Het ego houdt zich graag aan dingen vast in de tevergeefse hoop op veiligheid, want alles in het leven verandert voortdurend. Het is geen status maar een proces.

De verzameling gedachten en ideeën waarmee je je identificeert verandert ieder moment, zolang als je leeft. Volgens mij is het daarom niet zo heel belangrijk om een sluitende definitie van ‘het ego’ te vinden als je hem maar in jezelf weet te herkennen. 

HOE HERKEN JE JE EGO?

Eigenlijk is het super simpel: overal waar je een stemmetje in jezelf opmerkt, dat je probeert aan te praten dat je niet ok bent of dat je ergens slachtoffer van bent, heb je met je ego te maken. Overal waar je de neiging voelt om iets of iemand ergens de schuld van te geven, heb je je ego te pakken. Op de momenten dat de dingen niet zo gaan als je wil, is hij het meest aanwezig.

Wanneer je lief het uitmaakt bijvoorbeeld of wanneer je wordt afgewezen voor een baan, dan zal dat stemmetje direct tevoorschijn komen en proberen om je een slachtoffer van de situatie te laten voelen. Voor het ego heeft de slachtofferrol namelijk grote voordelen.

• Ten eerste ben je ineens iemand want ‘er is jou wat overkomen’. Er is jou wat aangedaan en dat maakt je belangrijk.

• Ten tweede als slachtoffer ontsla je jezelf van iedere mogelijke verantwoordelijkheid. Je hebt er geen enkel aandeel in. Je hoeft niks meer te doen.

• Ten derde kun je een dader aanwijzen, waarmee je ego bewijst dat hij slimmer is en controle heeft.

DE SCHULD LIGT ALTIJD BUITEN JEZELF

Je kunt De Grote Verpester makkelijk herkennen want zodra er iets misgaat, begint hij je ervan te overtuigen dat jij het slachtoffer bent. Je bent altijd een slachtoffer van iets of iemand anders, dus het probleem kan alleen maar worden opgelost wanneer dat iets of iemand anders verandert. Zo maak je je voor je geluk afhankelijk van iets of iemand anders buiten jou. De Grote Verpester maakt je afhankelijk.

Stel dat je niet naar buiten wil omdat het regent. Je bent een slachtoffer van de regen, want jij kunt er immers niets aan doen dat het regent? Je hebt je geluk afhankelijk gemaakt van iets buiten jouzelf namelijk: de toestand van het weer. Toch kun jij zelf besluiten dat je het niet erg vindt om nat te worden, waardoor je niet meer afhankelijk bent van iets buiten jezelf. Je hebt het probleem in jezelf opgelost! Je bent niet meer afhankelijk.

Stel dat iemand jouw ticket voor een concert heeft gejat. Jij bent het slachtoffer van een probleem dat zich buiten jou bevindt, namelijk een dief die jouw ticket heeft gejat. Je kunt er niets aan doen en je gaat thuis zitten mokken. De enige manier om je probleem op te lossen is waneer er buiten jou iets verandert, namelijk dat er toch nog een ticket wordt gevonden.

Ondertussen kun je de situatie direct zelf veranderen door te accepteren wat er is gebeurd. Je laat het los en gaat je verheugen op je vrije weekend met alle leuke dingen die nog wel mogelijk zijn. Maar je ego laat het niet los. Hij houdt eraan vast met als gevolg dat jij het hele weekend gaat lopen balen. Heb je daar wat aan? Nope! Zero!

Of je gelukkig bent of niet hangt in grote mate af van of je je bewust bent van je ego en hoe flexibel je bent. Hou je liever vast aan de slachtofferrol? Dan zul je een heel weekend (en soms een heel leven) verliezen aan nutteloos gebaal. Kun je accepteren en loslaten? Dan beleef je in dat weekend een heel ander avontuur dat misschien nog wel leuker is, dan wat je op het feest had meegemaakt. Misschien had je op het concert je been wel gebroken!

KUN JE WETEN HOE IETS AFLOOPT?

Kun je voorspellen hoe een situatie zich zal ontwikkelen? Stel dat je fiets wordt gestolen. Weet je dan wat dat tot gevolg zal hebben? Je ego zal meteen gaan steigeren en dingen roepen als ‘Dat heb ik weer!’ of: ‘Waarom doet de politie hier niks tegen!’ of: ‘Nu kom ik te laat!’ De Grote Verpester zal meteen proberen paniek te zaaien en olie op het vuur te gooien en ervoor te zorgen dat jij je benadeeld voelt. Maar kun je weten hoe het zal aflopen?

Je fiets is gejat en ‘tot overmaat van ramp word je gedwongen om met de bus naar huis te gaan en je laatste geld uit te geven aan een kaartje!’ Merk je hoeveel drama en slchtofferschap er in die zin zit? Je hebt niet in de gaten dat je naar de praatjes van je ego luistert en wordt er behoorlijk down van. Je had toch ook blij kunnen zijn dat je nog geld genoeg had voor een kaartje? Vervolgens klim je mokkend de bus in en kom je plotseling naast iemand te zitten waar je een liefdesrelatie mee krijgt.

Was dat gebeurd als je fiets niet was gejat? Was het nu pech of geluk? Wat het was is dat je je door je ego in de luren hebt laten leggen omdat je hem niet op tijd hebt betrapt.

Het is daarom handig om nooit te snel op een situatie te reageren maar eerst even te wachten en te kijken hoe deze zich zal ontwikkelen. Stel dat die pas gevonden liefde plotsklaps vreemdgaat. Opnieuw zal je ego opduiken en dingen roepen als ‘zie je wel! Je bent niet goed genoeg!’ Of ‘niemand vind jou leuk!’ 

Was dat gebeurd als je fiets niet was gejat? Was het nu pech of geluk? Wanneer je naar je ego luistert zul je liefdesverdriet voelen en aan jezelf twijfelen.

Maar doordat de relatie is uitgegaan, heb je ineens veel meer tijd voor jezelf. Je besluit om te gaan sporten en op de sportclub maak je kennis met iemand die je een ingang geeft tot een heel leuk bedrijf waar ze nog iemand zoeken. 

Was dat gebeurd als je fiets niet was gejat? Was het nu pech of geluk? Is het dan niet jammer dat je naar je ego hebt geluisterd ipv dat je nieuwsgierig was naar wat er op je pad zou komen?

Een voorval kun je nooit alleen als pech of geluk bestempelen want het is maar een klein onderdeel van een veel groter proces. Wanneer je dit trucje doorhebt, dan ben je voor je geluk nooit meer afhankelijk van iets of iemand anders. In plaats van direct met een oordeel (je ego) op situaties te reageren blijf je rustig kijken naar wat er verder gaat gebeuren. Je weet immers dat er nieuwe rondes met nieuwe kansen komen?

Luister je naar je ego dan ben je al-tijd het slachtoffer en zul je al-tijd afhankelijk zijn en al-tijd problemen en vijanden hebben. De anderen hebben het gedaan! Je vriendin heeft het gedaan! De regering heeft het gedaan! De Illuminati hebben het gedaan! Kun je accepteren en loslaten? Dan ben je zo vrij als een vogel.

JE EGO BETRAPPEN

Sommige mensen zijn in een onveilige situatie opgegroeid waardoor hun ego altijd erg aanwezig is. Zij gaan de hele dag gebukt onder zijn praatjes. Zo iemand was ik en ik kan je verzekeren dat het mijn leven op aarde tot een hel maakte. De hele dag was ik bang dat ik het niet kon of dat ik niet de moeite waard was, waardoor alles steeds mislukte.

Als het goed ging was ik bang dat het fout zou gaan en als het fout ging werd ik bedolven onder commentaren als: ‘Zie je wel! Jij kunt helemaal niks!’ en ‘Dat heb jij weer!’ en ‘Wat zullen ze wel niet van je denken?’

Als reactie hierop werd ik vaak boos of ging ik me overal tegen verzetten. Ook ging ik me voor de wereld verstoppen. Op deze manier zat ik als een rat in de val en het duurde jaren voordat ik mijn ego betrapte en eindelijk in de gaten kreeg wat er met me aan de hand was.

DE EERSTE KEER

Het moment waarop je De Grote Verpester voor de eerste keer betrapt, zul je je altijd blijven herinneren. Bij mij gebeurde het op een moment dat ik weer eens in een enorme crisis verkeerde, omdat ik naar zijn praatjes had geluisterd.

Na voor de zoveelste keer geconfronteerd te zijn met mijn onmogelijke gedrag, had mijn vriendin een einde aan de relatie gemaakt. Ik zat helemaal in de slachtofferrol want ‘Zij had mij in de steek gelaten op het moeilijkste moment van mijn leven’. Merk je hoeveel drama er in die zin zit?

Waar drama is, is ego. Dat komt omdat drama niet kan bestaan zonder jou in de slachtofferrol. Wanneer je drama voelt, betekent dat niets anders dan dat het je ego gelukt is om jou in de slachtofferrol te krijgen.

Mijn vriendin had de relatie beëindigt en ik had een boze mail vol verwijten geschreven. Voordat ik deze naar haar wilde versturen las ik de tekst nog eens over en plotseling voelde ik het bloed uit mijn gezicht trekken. Tot mijn grote schrik merkte ik op dat vrijwel iedere zin in de mail met het woordje ‘ik’ begon. ‘Ik had niet gedacht dat jij…’ ‘Ik heb geen zin meer om…’ ‘Ik ben hier niet van gediend…’ etc. In één keer zag ik dat boze verongelijkte ego in mij dat zijn zin niet kreeg en de andere partij belaagde met verwijten. In één keer zag ik het gekwetste kind. De Grote Verpester! Ik had hem ontdekt!!

Dat ‘ik’ in mijn mail was natuurlijk het slachtoffer en mijn vriendin was uiteraard de dader. Tot mijn grote schrik besefte ik dat het weinig met liefde te maken kon hebben want alle woorden gingen alleen maar over mij! Waar liefde is gaat het nooit om jezelf maar om de ander.

Holy shit! Voor het eerst had ik De Grote Verpester bij zijn kladden en ik was er totaal van ondersteboven. Ik herinnerde mij al die keren in mijn leven waarin de situatie uit de hand was gelopen doordat ik me door hem in de luren had laten leggen. Hij was altijd zo aanwezig geweest, hoe had ik hem nooit kunnen opmerken? Omdat niemand me geleerd had hoe het werkt. Eindelijk had ik mijn ego betrapt en vanaf dat moment kon hij nooit meer ongezien zijn gang gaan.

ZIEN OF ZIJN

Wanneer je je ego betrapt gebeuren er 2 hele belangrijke dingen: ten eerste zie je voor het eerst je ego: dat zichzelf beklagende, verongelijkte, drammerige paniekzaaiertje. Maar wat misschien nog wel belangrijker is: door je ego te zien kun je hem niet langer meer zijn. Kun je het nog volgen? Je kunt niet iets zijn wat je ziet!

Eerst ben je dat drammertje, want je voelt je steeds het slachtoffer van alles, en dan ineens zie je het drammertje en dat is heel wat anders. Het is een hele andere point of view. Eerste ben je de ongelukkige en vervolgens zie je de ongelukkige. Je kunt niet zijn wat je ziet. Wil je de ongelukkige zijn of wil je hem zien?

Het was een enorme openbaring om dat ego van mij eens in actie te zien en ineens snapte ik ook hoe hij me mijn hele leven in de weg had gezeten. Door naar hem te luisteren had ik jarenlang mijn eigen glazen ingegooid. Het is nooit een kwestie van of je ego gelijk heeft of niet, maar of hij voor jou werkt of niet. Naar negatieve adviezen luisteren heeft nog nooit voor iemand gewerkt.

HOE VERDER?

Vanaf dat moment dat ik mijn ego heb betrapt, zou hij nooit meer ongezien zijn gang kunnen gaan. Vanaf dat moment ben ik hem in de gaten gaan houden. Overal waar ik me ergens slachtoffer van dreig te voelen, weet ik dat ik met mijn ego te maken heb en stop ik meteen om naar hem te luisteren.

Soms doe ik juist precies het tegenovergestelde van wat hij me influistert. In plaats van iemand eens goed de waarheid te zeggen, laat ik het rusten of geef ik de persoon gelijk. Dan geef ik toe dat ik eigenlijk helemaal geen zin heb in ruzie (wat veel beter werkt en nog veel beter voelt).

Ze zeggen wel eens dat niemand echt zin heeft in ruzie en dat klopt: het is je ego die steeds wil vechten. Jij wilt het eigenlijk niet, maar je moet het doen om je imago te redden. Precies daar laat je je door De Grote Verpester in de luren leggen. Daar word je door hem misbruikt.

Overal waar mijn ego roept dat ik mijn defensiesysteem in paraatheid moet brengen, hijs ik de witte vlag. Ik heb gewoon geen zin meer in problemen en dramatische toestanden in mijn leven. Probeer het maar uit! Het is misschien even wennen, maar je zult zien dat het werkt!

HEEFT DAT EGO OOK NUT?

Het ego is bijzonder nuttig, omdat hij je kan wijzen op wat er aan de hand is. Wanneer je veel en vaak en over een lange periode door hem wordt geplaagd, dan kan dat betekenen dat er iets is wat je aandacht nodig heeft. In dat geval functioneert je ego als een soort klokkenluider. Je ego is nuttig omdat hij jou van zijn bestaan bewust maakt.

Het ego is ook nuttig in gevallen waarin je fysiek bedreigd wordt, bijvoorbeeld als de boel in brand vliegt of wanneer er een dolle hond op je af komt. Omdat die situaties nauwelijks nog voorkomen probeert je ego je ervan te overtuigen dat hij toch nodig is. Dat doet hij door je steeds te vertellen dat er iets niet klopt of dat er gevaar dreigt. Dit is weer totaal niet nuttig, want het maakt dat je je zorgen maakt op momenten dat er eigenlijk helemaal niks aan de hand is.

Zo kan het voorkomen dat jij je de hele tijd zorgen zit te maken of je wel genoeg geld op je rekening hebt, terwijl ondertussen het zonnetje schijnt en er letterlijk geen vuiltje aan de lucht is.

WAAR KOMT HET EGO VANDAAN?

Na je geboorte heeft niks nog een naam. In je baby-beleving is alles één, want er is niet één afzonderlijk voorwerp dat je een naam kan geven en daardoor kunt isoleren van de rest. Als je na je geboorte al iets bent, dan is het: alles-tegelijk. Vervolgens verschijnen er in dat alles-tegelijk bepaalde vormen die steeds hetzelfde gekke geluid maken. Die vormen zijn je ouders en het geluid dat ze maken is je naam: ze bedoelden jou ermee. Op dat moment leer je dat er een verschil bestaat tussen jou en de rest.

Rond je tweede levensjaar begin je jezelf te identificeren met een ‘ik’. Je ego wordt geboren en je leert direct om ‘nee’ te zeggen. Vanaf dat moment gaat dat ego zijn uiterste best gaan doen om zich met iets te identificeren.

Eerst was je ‘mama’s kleine dreumes’ en later word je ‘een moeilijke leerling’ of juist ‘een voorbeeldige leerling’. Je gaat jezelf identificeren aan de hand van je geslacht (ik ben een man), je familie, je dorp of stad (ik ben Rotterdammer), nationaliteit (ik ben Nederlander), huidskleur (ik ben zwart), religie (ik ben christen) of seksuele voorkeur (ik ben homoseksueel).

Er zijn oneindig veel identiteiten waaraan het ego zich kan vastklampen. Al die identiteiten bestaan uit labeltjes die je op jezelf plakt in de hoop dat je ook echt bent wat er op dat labeltje staat.

Natuurlijk ben je nooit wat er op zo’n labeltje staat. Wat er op dat labeltje staat is maar een woord; een begrip; een idee en je bent geen woord, begrip of idee. Je bent dat naamloze alles-tegelijk wat je na je geboorte even hebt mogen ervaren, maar wat je daarna hebt afgeleerd.

TO BE OR NOT TO BE

Je ego identificeert zich graag met iets omdat hij anders bang is om niets te zijn. Zodra hij zich met iets heeft geïdentificeerd, denkt hij dat hij veilig is. Ik herinner me nog goed dat ik ooit voor een internetbedrijf ging werken en een visitekaartje kreeg waarop ‘Webdesigner’ stond. Op een een of andere manier voelde het heel fijn om te lezen wat ik was. Iedere keer als ik een kaartje uitdeelde werd mijn identiteit opnieuw bevestigd en op feestjes kon ik zeggen ‘Ik ben webdesigner!’

Er is weinig zo fijn als om ergens bij te horen. Je trekt dan een groen pakje aan en ineens hoor je bij alle andere mensen die ook een groen pakje aan hebben. Je wordt welkom geheten door de voorzitter van de groene pakjes, je leert de groene taal en je leert wanneer de groene pakjes door de eeuwen heen verloren hebben en wanneer ze gewonnen hebben. Je krijgt groene stickers voor achter op je groene auto en op bepaalde dagen hijs je de groene vlag. Je leert ook dat de rode pakjes een bedreiging vormen en je leert je tegen de rode pakjes af te zetten. Ieder ego heeft een tegendeel of ‘vijand’ nodig om zichzelf te handhaven en groter te maken. Het groene pakje is op zijn groenst wanneer hij zich tegen een rood pakje kan afzetten. Wat is een voetbalclub waard als hij niet kan winnen van een andere club?

HET EGO MOET WEG!

Helaas pindakaas, je kunt je ego niet laten verdwijnen. It comes with the package en belangrijker: zodra je er wat aan wil doen, dan ben je je ego weer! Dan is er immers weer iets wat niet goed is? Wanneer je denkt: ik moet van dat ego af, dan wil je ego van je ego af. Kun je het nog volgen? Je kunt ego niet met ego bestrijden. Het lijkt een onmogelijke situatie.

Toch is het verbluffend simpel om dat ego onschadelijk te maken. Hoe? Simpelweg door hem te steeds weer in jezelf te zien zonder hem te veroordelen en zonder op hem te reageren. Het is net alsof je een kind betrapt op iets wat niet mag: je kunt er niet echt boos op worden. Onthou daarbij: zodra je je ego veroordeelt kijk je niet meer naar je ego maar ben je je ego weer. Veroordeel hem dus nooit want dan heeft hij je weer te pakken.

Het is een merkwaardig haasje-over: als je zonder oordeel naar je ego kijkt, dan ben je je ego niet meer, maar het kijken. Zodra je dat ego veroordeelt dat kijken weer in een persoon, namelijk de persoon die veroordeelt. Je verandert dan weer in je ego.

Belangrijk is dus dat je je ego betrapt maar hem niet veroordeelt en niet op hem reageert. Wanneer je het ego veroordeelt, dan word je je ego weer en dat is nu net wat je niet wil. Zodra je ervaart dat je je ego niet bent, komt er aan zijn macht een einde.

Na verloop van tijd word je er steeds beter in om je ego te ontdekken. Laat het maar gebeuren. Wanneer je je ego bekijkt en hem gewoon laat zijn, is zijn macht gebroken. Je laat hem lekker praten, maar je luistert er niet meer naar want je weet dat alles wat hij zegt slecht voor je is. Je ego zal altijd wel weer ergens een manier vinden om je te laten twijfelen maar hij zal dat nooit meer kunnen doen zonder dat jij het in de gaten hebt.

Als je eenmaal hebt ingezien dat alles wat je ego zegt alleen maar slecht voor je is en problemen veroorzaakt, waarom zou je dan nog langer naar hem willen luisteren? Het is een kind dat je aan je jas trekt ieder keer dat het zich gekwetst voelt en je probeert te overtuigen om mee te huilen.

Trap er niet in, ook al kijkt hij nog zo zielig. Laat je in geen geval meeslepen door zijn drama. Lach om die negatieve commentaren en onmogelijke suggesties waar hij mee komt, en boven alles: wees lief voor hem, veroordeel hem niet.

TERUG BIJ AF?

Nah! Wanneer je De Grote Verpester eenmaal in jezelf hebt gezien, kan hij je zo af en toe nog steeds behoorlijk dwarszitten, maar je bent dan niet terug bij af. Terug bij af zou betekenen dat je je weer niet van hem bewust zou zijn. Als je even niet tegen hem bent opgewassen, doe dan niks en laat hem maar uitrazen. Gaat vanzelf weer over.

Vergeet niet dat als je hem hebt ontdekt, je nooit meer onwetend bent. ‘What is seen, can not be unseen.’ Als dingen misgaan, maar ook als je ‘humeurig’ of ‘verveeld’ bent, weet je nu dat hij je bij je kladden heeft. Dat ego hoort nu eenmaal bij het leven maar hey: je ziet hem! Hij kan je nooit meer ongezien manipuleren! Je weet nu precies wanneer je je door hem in de luren hebt laten leggen.

Wanneer je het iemand lastig hebt gemaakt omdat je toch naar De Grote Verpester luisterde, bied dan je excuus aan. En vergeef ook jezelf! Vergeet niet dat als je het jezelf kwalijk neemt, je ego weer in charge is. Hijs de witte vlag. Wees lief, veroordeel niet. De Grote Verpester is tenslotte een bang kind en bange kinderen willen worden getroost.